Çfarë është rryma elektrike
Nëse afrohen dy përçues të ngarkuar, ndërmjet të cilëve ka një diferencë potenciale, nga përcjellësi me potencial më të ulët prodhohet një rrjedhë e ngarkesave elektrike negative drejt përcjellësit me potencial më të lartë (ose një rrjedhje e ngarkesave elektrike pozitive në drejtim të kundërt). Rrjedha e ngarkesave elektrike përbën rrymën elektrike dhe ka për qëllim rivendosjen e ekuilibrit elektrik ndërmjet dy përçuesve; kjo rrjedhë ndalet kur të kenë arritur të njëjtin potencial.
Ngarkesat elektrike në lëvizje mund të jenë të natyrës së ndryshme. Tek lëngjet dhe gazrat rryma elektrike përbëhet nga ngarkesa pozitive dhe negative (jonet pozitive dhe jone negative), ndërsa te përçuesit metalikë rryma është vetëm për shkak të ngarkesave negative, elektroneve. Sipas konventës, drejtimi pozitiv i rrymës elektrike është ai në të cilin lëvizin ngarkesat pozitive, prandaj rryma shkon nga pikat me potencial më të lartë drejt atyre me potencial më të ulët. Në përçuesit metalikë (më të përdorurit), në të cilët lëvizin vetëm elektronet, drejtimi i tyre është pra në kundërshtim me drejtimin konvencional të rrymës.
Intensiteti i rrymës elektrike I përcaktohet si raporti ndërmjet sasisë së ngarkesës
Q që kalon nëpër një seksion të përcjellësit dhe intervali kohor
t në të cilën ndodh kalimi:
Intensiteti i rrymës është një sasi skalare dhe njësia e saj matëse është amperi (simboli A) për nder të fizikantit francez André Marie Ampère (1775-1836); 1 amper përkufizohet si intensiteti i një rryme që bart, përmes seksionit të përcjellësit, ngarkesën prej 1 kulomb në 1 sekondë:
Rryma elektrike mund të ndryshojë nga momenti në moment; kur është me një drejtim dhe intensiteti i tij mbetet konstant me kalimin e kohës, rryma quhet e vazhdueshme; nëse intensiteti dhe drejtimi ndryshojnë periodikisht me kalimin e kohës, rryma thuhet se është e alternuar.
